اثر تمرینات هوازی و بی هوازی بر برخی متغیرهای منتخب هماتولوژی، نیمرخ چربی ولیپوپروتئین پلاسما در زنان دانشگاهی

هدف: بررسی اثر تمرینات هوازی و بی هوازی بر برخی متغیرهای منتخب هماتولوژی، نیمرخ چربی و لیپوپروتئین پلاسما در زنان دانشگاهی است. لذا 30 نفر از دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور با محدوده سنی 26-20 سال به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی 15 نفره تقسیم شدند، از آزمودنی ها مشخصات فردی شامل سن، وزن، قد و bmi گرفته شد. آزمودنی ها در فاصله بین 2 سیکل قاعدگی خود بودند و در طول جلسات تمرین فعالیت بدنی دیگری نداشتند. گروه بی هوازی rast در هر 16 جلسه تمرین، آزمون بی هوازی rast را (طول 36 متر 6 بار با سرعت دویدن) را انجام می دادند در حالی که گروه هوازی کوپر در همین زمان به انجام آزمون کوپر (3200 متر را در زمان 12 دقیقه دویدن) می پرداختند و مدت زمان هر جلسه تمرین 30 دقیقه بود. از کل آزمودنی ها 3 بار آزمایش خون (24 ساعت قبل از شروع تمرینات، 24 و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین) در حالت ناشتا به عمل آمد. نتایج آماری با استفاده از نرم افزار spss و روش استنباطی تحلیل واریانس در اندازه های تکراری ارزیابی و با سطح معنی داری (05/0=p) مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد: - اختلاف میانگین معناداری بین دو گروه در هیچ کدام از متغیرهای مورد نظر تحقیق مشاهده نشد. - در هر دو گروه افزایش معنی داری در سطوح hdl,mcv و کاهش معنی دار در mch, mchc تنها در پاسخ به تمرین مشاهده شد. کاهش معنی داری در سطوح ldl,hct,hgb,rbc در گروه هوازی کوپر بعد از تمرین مشاهده شد. - در گروه بی هوازی rast افزایش پایداری در mch بعد از تمرین نسبت به قبل آن مشاهده شد. نتیجه گیری: از نتایج عمده این تحقیق سازگاری ایجاد شده در سطوح mch در گروه بی هوازی rast بود و اینکه هر دو آزمون با شرایط تحقیقی ما به طور موثر قادر به تغییرات در سطوح لیپوپروتئین و برخی متغیرهای منتخب هماتولوژی شده است بنابراین نوع تمرینات هوازی و بی هوازی در جهت تغییرات چربی و اهمیت هموگلوبین در انتقال اکسیژن باید مد نظر قرار گیرد.